ارزیابی اردوهای راهیان نور در استان خوزستان

هدف این پژوهش آسیب‌شناسی اردوهای راهیان نور در استان خوزستان به روش کمی و کیفی است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است و رویکرد پژوهش ترکیبی (کمی و کیفی ) می‌باشد. جامعه آماری پژوهش در مرحله کمی پژوهش شامل دانش‌آموزان و مربیان شرکت‌کننده در اردوها و مسئولان برگزاری اردوها در سه شهر اندیمشک، شوش و دزفول در سال 97- 95 به تعداد 1300 و 44 نفر بود. حجم نمونه دانش‌آموزان و مربیان به ترتیب 318 و 17 نفر در نظر گرفته شدند. در مرحله کیفی جامعه آماری شامل مسئولان و مربیان برگزارکننده اردوها می‌باشد. حجم نمونه در مرحله  کیفی شامل 10 دانش‌آموز و پنج نفر از مسئولان بودند. مسئولان نیز به روش هدفمند با توجه به تجارب بیشتر انتخاب شدند. روش نمونه‌گیری دانش‌آموزان و مربیان با توجه به تعداد آن‌ها در سه شهر به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبتی بود. ابزار پژوهش شامل مصاحبه نیمه ساخت‌مند و دو پرسش‌نامه مربیان و دانش‌آموزان بود. نتایج حاصل از مطالعه کمی نشان داد؛ دانش‌آموزان از عوامل درون‌دادی اردوهای راهیان نور همچون کیفیت تجهیزات پزشکی، تغذیه، مکان، امکانات رفاهی و... رضایت پایینی داشتند. مربیان نیز همانند دانش‌آموزان از کیفیت مکان، تجهیزات پزشکی، بسته‌های فرهنگی، انتخاب مربیان براساس سن و جنسیت رضایت نسبی داشتند. براساس نتایج کیفی مهم‌ترین راهکارهای توسعه اردوهای راهیان نور شامل توجه به شاخص‌های شایستگی‌های ارزشی در جذب منابع انسانی، متناسب‌سازی طراحی ساختار سازمانی با ابعاد محتوایی، مدیریت مشارکتی، مدیریت خدمات و پشتیبانی و توجه همه جانبه به هدف‌های تربیتی بودند.